- PHOCIS
- PHOCISregio Achaiae, inter Boeotiam et Aetoliam ad Occidentem in qua Delphi urbs, et Parnassus mons cum Helicone. Ov id. Met. l. 1. v. 313.Septarat Aonios Actaeis Phocis ab arvis.Dionys. v. 437.Τῷ δ᾿ ἐπὶ Φωκὶς ἄρουρα πρὸς ἀντολίην τε καὶ ἠῶ,Ε῾λκομένη βορεήν δε, κατά ςτόμα ΘερμοπυλάωνΠαρνηςςοῦ νεφόεντος ὑπὸ πτυχί.Huius incolae, a Philomelo incitati, diripuerunt Delphicum templum et Locrenses vicerunt, Olymp. 106. Unde bellum sacrum: quô Phocenses, licet Atheniensibus et Spartanis iuncti, a Thebanis et Locrensibus superati sunt. Philomelus, de rupe in praeceps iit, post quem Onomarchus, postquam Thebanis aliquandiu fortiret restitisset, a militibus suis in mare praecipitatus est, sicque similiter uno ex tribus mortis sacrilegis destinatae generibus periit. Huius filius Phalacus, hostes quidem vicit, tandem vero occisus, bello finem dedit, Olymp. 108. Urbes cum Phocidis destructae, et incolae ad vitam rurestrem damnati sunt. Strabo l. 9. Plin. l. 4. c. 3. Diod. Sic. l. 16. Pausan. in Phocic. Iustin. Oros. etc. Nic. Lloydius.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.